Anita Mucolli

Anita Mucolli (1993) punon dhe jeton në Bazel, Zvicër. Puna e Anita Mucollit gjithmonë ka zgjuar interesim për hapësirën. Hapësira, e cila nuk kuptohet vetëm si hapësirë fizike, por edhe si një dimension antropologjik që lidh konceptet tona kulturore të kohës me hapësirat që na pëlqejnë, hapësirat që imagjinojmë dhe ato hapësira në të cilat banojmë përmes shumë fantazive që prodhojmë përmes letërsisë, kinemasë, vizatimeve komike, medias sociale, etj. Hapësira ka shumë funksione dhe një prej tyre shumë e rëndësishme është jo vetëm të jemi brenda, por edhe ta ushtrojmë kolektivisht të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen tonë. Kjo është arsyeja pse ideja e grekëve të lashtë për kujtesë kolektive bazohej në prodhimin aktiv të hapësirave ku ritualet dhe simbolet narrative mund të shfaqeshin para komunitetit. Madje, mund të themi se çdo hapësirë ka, pra, një potencial kinematografik dhe tregimtar. Kinematike, në kuptimin që kur hyjmë në hapësira të caktuara ne jemi në gjendje të mbledhim të gjitha kujtimet e hapësirave të ngjashme dhe gjithashtu të projektojmë në hapësirë veprimet që ndodhën atje. Kur hyjmë në një kuzhinë, për shembull, të dekoruar sipas stilit të së kaluarës, e kaluara na shfaqet para syve. Dimensioni i tregimit i referohet mënyrës sesi hapësirat na bëjnë të flasim, na bëjnë të mbledhim kujtime dhe t'i ndajmë ato me të tjerët. Kjo është ndoshta arsyeja pse veprat e mëparshme të Anita Mucollit ishin kopje të dhomës – hapësira identike me hapësirat që ne njohim. Duke vepruar kështu, ajo thekson interesimin e saj për kujtesën, për të gjitha veprimet e thjeshta që zmadhojnë një hapësirë, por edhe për skulpturën dhe fuqinë për të vazhduar për të krijuar diçka ndryshe nga elemente që duken të ngjashme me ato që ne hasim në jetën tonë të përditshme.

Teksti: Chus Martinez